به گزارش «رساگفت»: نشست مجازی الگوهای مردمی سازی حکمرانی با موضوع چالش‌های اقتصاد ایران به همت ستاد حکمرانی مردم استان یزد و با حضور حسین عباسی‌فر، پژوهشگر اقتصاد اسلامی، برگزار شد. مهمان این نشست، مهم‌ترین مسئله در حکمرانی مردمی را حکمرانی عادلانه دانسته و گفت: وقتی بپذیریم که عدالت، مهم‌ترین مسئله در حکمرانی است، این سوال پیش می‌آید که چه تعریفی از عدالت را باید بپذیریم؟ یک دیدگاه این است که سرمایه‌های کشور را به فرد سرمایه‌دار بدهیم که او برود و کیک اقتصاد را بزرگ‌تر کند. این بزرگ‌تر شدن کیک اقتصاد به این منجر می‌شود که مردم از منافعش بهره‌مند بشوند، اما اگر این فرد اینقدر بزرگ شد که دولت هم نتوانست حریف او شود چه کار کنیم؟ پس تعریفی که از عدالت می‌پذیریم بسیار مهم است.
این کارشناس اقتصاد ادامه داد: اگر کسی قدرت اقتصادی داشته باشد قدرت رسانه‌ای و سیاسی هم پیدا می‌کند. کسی که قدرت اقتصادی دارد می‌تواند رسانه‌ها را هم بخرد. این وضعیت منجر به حاکمیت بخش محدودی از مردم در اقتصاد بر بقیه می‌شود. امام خمینی در روز سیزدهم فروردین ماه سال 1358، بعد از رفراندوم جمهوری اسلامی گفتند: امروز روز امامت امت است. از امروز به بعد، دولت حق ندارد خودش حرف بزند. حرف، حرف همه مردم است، اصالت با امامت مردم است. اگر امامت مردم محقق نشد باید مدلمان را عوض کنیم.
وی گفت: قانون اساسی تکلیف همه موضوعات را مشخص کرده است. در اصل 46 قانون اساسی آمده که هر کس مالک حاصل کسب و کار مشروع خویش است و هیچ‌کس نمی‌تواند به عنوان مالکیت نسبت به کسب و کار خود، امکان کسب و کار را از دیگری سلب کند. طبق این اصل، حمایت حاکمیت از فروشگاه‌های بزرگ زنجیره‌ای لوازم خانگی مثل شهر لوازم خانگی یا سرای‌ایرانی، اشتباه است و یکی از آسیب‌های این وضعیت، در دراز مدت، از بین رفتن همه کسب و کارهای خرد یا مغازه‌های کوچک لوازم خانگی ااست.
این پژوهشگر اقتصاد اسلامی، ادامه داد: در اصل 43 قانون اساسی آمده که ابزار تولید باید در اختیار مردم قرار بگیرد. تأمین شرایط و امکانات کار برای همه به منظور رسیدن به اشتغال کامل و قرار دادن وسایل کار در اختیار همه کسانی است که قادر به کار هستند ولی وسیله ندارند. مسیر انجام این کار، تعاونی، از راه وام بدون بهره یا هر راه مشروع دیگر است زیرا در این صورت، جلوی تمرکز و تداول ثروت در دست افراد و گروه‌های خاص گرفته می‌شود و از طرفی از شکل‌گیری دولت به عنوان یک کارفرمای بزرگ مطلق جلوگیری می‌کند. اما این اقدام باید با رعایت ضرورت‌های حاکم بر برنامه‌ریزی عمومی اقتصاد کشور در هر یک از مراحل رشد صورت گیرد.
در پایان، عباسی فر گفت: الان وضعیت اینطوری نیست. منابع، در انحصار بخش‌های محدودی از مردم است و اتفاقی که باید بیفتد این است که تولید، به مردم واگذار شود، یعنی منابع و امکانات به مردم واگذار شود تا بتوانند خودشان تولید کنند و مادامی که منابع و امکانات به مردم واگذار نشود، اقتصاد، مردمی نمی‌شود.
