به گزارش «رساگفت»: ایران، سرزمین گنجهای پنهان است و هر نقطه آن در دل خود حرفها برای گفتن دارد. این بار میخواهیم سری به یکی دیگر از مناطق کشورمان بزنیم و از رازهایش بگوییم. اسم خراسان جنوبی که بیاید ،در ناخودآگاه همه، سرزمین “طلای سرخ ” تداعی میشود و همه این استان را به سرخی زعفرانش میشناسند و شاید کمتر کسی بداند خراسان جنوبی دومین قطب پرورش شتر در ایران است. این استان، زادگاه شتر است و با داشتن هوای گرم و خشک و بیابانهای وسیع، مکان بسیار خوبی برای پرورش این حیوان مقاوم است، زیرا شتر، نیاز غذایی بالایی ندارد و میتواند در بیابان، زندگی کند.
زندگی کویرنشینان به آن وابسته است. همه دار و ندارشان شتر است؛ از شیر و گوشت گرفته تا پوست و پشم آن درآمد کسب میکنند و پرورش آن نسبت به گاو و گوسفند، از صرفه اقتصادی بالاتری برخوردار است. در بسیاری از روستاها و شهرها هستههای کاروزندگی برای پرورش دامهای مختلف شکل گرفته و نه تنها نان سفره خودشان که سفرهای بزرگتر برای افراد بیشتری پهن کردهاند. عبداللهی رهیار غذایی کشاورزی خراسان جنوبی، این بار میخواهد از زن و مردی برایمان بگوید که اهداف بزرگی ترسیم کردند و به دنبال تحقق آن هستند. عبداللهی در خصوص حیدری از اعضای کانون همیاری اجتماعی پیشرفت و آبادانی شهرستان خوسف میگوید: ایشان از چند سال گذشته از مشتریان بانک قرضالحسنه رسالت بودند و شناختی نسبی از وی داشتیم. عبداللهی میگوید حیدری، فعال و کاری و اهل جلگه ماژان از بخشهای شهرستان خوسف خراسان جنوبی است.
فارغالتحصیل رشته دامپزشکی است و پیش از این در زمینه پرورش گوسفند هم فعالیت کرده، اما متاسفانه موفقیتی برایش رقم نخورده است. تصمیم گرفت شتر پرورش دهد. چند نفر شتر داشت و به فکر گسترش کارش بود. برخلاف اینکه مکان و موقعیت پرورش تعداد بیشتری از این حیوان را داشت اما چون از لحاظ مالی توان خرید نفرات بیشتری نداشت به همان تعداد کم بسنده کرد.
ولی از آنجایی که در فعالیتهای اجتماعی، روحیه کار، جمعی سبک بهتری از زندگی را در جامعه به ارمغان میآورد، عضو این کانون نیز با داشتن روحیه همیاری و همدلی کارش را به افراد بیشتری گره زد و کار جمعی خوبی را کلید زد.
برخی از دوستان و اقوامش که تمایل به پرورش شتر داشتند را دور هم جمع کرد و تصمیم به فعالیت گروهی گرفتند. به عنوان اعضای کانون همیاری اجتماعی پیشرفت و آبادانی شهرستان خوسف در قالب الگوی تعالی اجتماعی رسالت و با استفاده از وام قرضالحسنه هر کدام تعدادی شتر خریداری کردند و کار جمعی را کلید زدند.
در حال حاضر با بیش از 100 نفر شتر، حرفی برای گفتن دارند! محصولاتش (شیر، دوغ، کشک، روغن کوهان و…) را فرآوری میکنند و بیشتر از نیاز جلگه ماژان را به شهرهای دیگر میفروشند. عبداللهی میگوید: حیدری، فعال این کانون، هم همتش را دارد و هم اینکه همیاری اجتماعی را به خوبی مشق کرده و امید دارد بتواند در این زمینه با همراهی نهاد مردمی رسالت، بیش از پیش گام بردارد.