به گزارش «رساگفت»: می‌خواهیم به محلات برویم. مهد پرورش گل و گیاه‌های زینتی در کشور. اسم محلات که می‌آید تنوع تولید گل در ذهنمان تداعی می‌شود. اما این بار به سراغ گل‌های محلات نمی‌رویم، می‌خواهیم از سرزمین گل‌ها به عنوان دیار همدلی، تعاون و تعامل یاد کنیم. داستان همیاری مردم محلات، راوی سخنور می‌خواهد که حس همدلی این مردمان را برایمان شیرین روایت کند.
با عباس سروش از فعالین اجتماعی و یکی از راهبران اجتماعی محلات، هم‌کلام شدیم تا از روحیه همدلی و همراهی همشهریانش برایمان بگوید. سروش به آشنایی‌اش با نهاد مردمی رسالت در دو سال گذشته و در نشستی با اتاق اصناف کشاورزی محلات اشاره می‌کند و می‌گوید: قرض‌الحسنه‌ای بودن و تنها دو درصدکارمزد وام‌های سازمان رهیاری بانک قرض‌الحسنه رسالت، انگیزه ارتباط اولیه با این سازمان شد که در همان اوایل راه و شناخت بیشتر با نهاد مردمی رسالت، این نهاد را بهترین راهکار برای گردهم آمدن و تقویت روحیه همیاری اجتماعی برای محلاتی‌ها دانستم.
با دبیرخانه نهاد مردمی رسالت در استان مرکزی ارتباط و از راهنمایی‌هایشان بهره گرفتم. با شناختی که از دغدغه‌های مردم داشتم، به طور حتم، همیاری اجتماعی، قرض‌الحسنه و کارآفرینی اجتماعی می‌توانست گره گشای بسیاری از مشکلات آنها باشد.
اولین کانون همیاری اجتماعی را شکل دادم و شروع به عضو گیری کردم و با شکل‌گیری کانون، ما شدیم. اتاق اصناف کشاورزی محلات بیش از سه هزار نفر عضو دارد که 95 درصد کشاورزان، فعال و شناسنامه‌دار بودند که با پروانه‌دار کردن آنها اتفاق‌های خوبی پیش رو داشتیم. روز به روز، تعداد کانون‌ها و اعضای آنها بیشتر می‌شد و انگیزه ما برای ادامه کار بیشتر.
تعاون و همیاری اجتماعی در محلات، صبغه دیرینه‌ای دارد و نمونه بارز آن عضویت 70 درصد از مردم این شهرستان در شرکت تعاونی است. این روحیه مردم، مسیر ما را هموارتر کرده بود؛ از کشاورزی به صنعت‌های مختلف ورود کردیم، گروه‌های هدف خاص، تشکیل و کانون همیاری اجتماعی برای آنها شکل دادیم. به موازات کار، سراغ بانکداری نسل سه و چهار رفتیم و آموزش و بازاریابی را در دستور کار قرار دادیم. روز به روز اشتیاق مردم برای تحقق سبک بهتر کارو زندگی بیشتر می‌شد. به مدارس، مساجد، سازمان تبلیغات و هرجایی که تریبون خوبی برای ترویج فرهنگ قرض‌الحسنه بود، ورود کردیم. این فعال اجتماعی محلاتی به دغدغه‌های عمومی و اجتماعی اشاره می‌کند و بحث اعتماد اجتماعی را به میان می‌کشد. می‌گوید اعتمادسازی و اعتماد اجتماعی، رابطه مستقیمی با صداقت، هوشمندی و رفتارهوشمندانه و استفاده از این ابزار دارد.
رمز همدلی و باهم بودنشان را “صدرا” گذاشته‌اند و می‌گوید”ص”صداقت، “د”درایت،”ر”رافت و”ا ” اعتماد را کنار هم چیدیم و” صدرا” را شعارخودمان برگزیدیم.
کار به خوبی پیش می‌رفت و از یک کانون و یک عضو به 20 کانون با هزار نفر عضو رسیدیم. راهبران کانون‌ها را فعالین اجتماعی که معتمد مردم بودند، شناسایی و عزم‌مان را در شهر گل‌های زیبای ایران جزم کردیم که ازظرفیت نهاد مردمی رسالت برای زندگی بهتر مردم بهره ببریم. وی با نگاهی به دوسال گذشته اظهارمی‌دارد اولین گام برای موفقیت در مسیر پیش رو را فرهنگ‌سازی و ترویج فرهنگ همیاری اجتماعی و قرض‌الحسنه و برکات آن در زندگی دانستیم و یک نهضت فکری با همین موضوع راه انداختیم و از همه از جمله امام جمعه، فرماندار و بقیه مسئولین کمک گرفتیم و در کنار آن، مردم را با پلتفرم‌های سازمان‌های رهیاری آشنا کردیم. راهبران را آموزش دادیم و آنها نیز اعضای کانون‌های همیاری اجتماعی را آموزش دادند. اعتمادی که می‌خواستیم حاصل و این تفکر هم غالب شده بود که پول، همه چیز نیست و پول، کار نمی‌سازد بلکه کار، پول می‌سازد. سروش، بار دیگری به هم بستگی مردم محلات اشاره می‌کند و می‌گوید در اینجا انگار اکوسیستمی شکل گرفته است که کسب‌وکارها و حتی مردم، همه از همدیگر حمایت کنند تا به رونقی که می‌خواهند، برسند. به اعتقاد سروش، ظرفیت‌های نهاد مردمی رسالت، تکمیل‌کننده همیاری محلاتی‌هاست. حالا کانون‌های همیاری اجتماعی برای گروه‌های مختلف، همچون گل‌های زینتی، ماهیان زینتی و اصنافی که در محلات، حرفی برای گفتن دارند، شکل گرفته است و ماهم به دنبال گسترش و توسعه کارهستیم.
حالا دیگراعضای کانون‌های همیاری اجتماعی، دغدغه همدیگر را دارند. “من” در اینجا “ما” شده و اهدافمان درهم گره خورده است. با هم هستیم و ایده آل ما این است که در این شهر 50 هزار نفری، بیش از30 هزار نفر به خانواده رسالت بپیوندند.
