به گزارش «رساگفت»: شصت و هفتمین نشست عصراندیش با موضوع خودکفایی در لبه تکنولوژی با حضور مهندس مویدی، مدیرعامل شرکت دانش بنیان امواج آبی برگزار شد. در ادامه روایتی جذاب و شنیدنی از نحوهی شکلگیری و رشد این شرکت دانش بنیان روایت می شود.
شکل گیری شرکت امواج آبی به سال 1381 بر می گردد. موسس شرکت بعد از چند سال تجربه ی کارمندی، تصمیم میگیرد ایده های کارآفرینانه خود را دنبال کند. در ابتدای کار وی به کمک همسرش، کار را شروع می کنند. روحیهی جنگندگی و سختکوشی وی او را به مسیری که با سختی های زیادی همراه است، می کشاند. مسیر بومی سازی تجهیزات راهبردی صنعت که به ویژه در شرایط تحریم، کشور را با مشکل مواجه ساخته است. اما توکل و هدف مقدس کار، به تلاش آنها برکت می دهد و او را به مسیری وارد می کند که امواج آبی را پس از دورهای کوتاه به یکی از شرکتهای دانش بنیان تولید کننده تجهیزات الکترونیکی کشور تبدیل می کند. مویدی معتقد است وقتی انسان از سختترین قدم کار را شروع می کند، اعتماد به نفس تولید تمام قطعات و تجهیزات ساده تر را نیز پیدا کرده و در صورت نیاز به تولید آنها نیز اقدام خواهد کرد.
در لابه لای صحبتهای موسس شرکت، حرف از پیچیدگی و عدم اعتماد عمومی مدیران به توان داخلی به گوش می رسد. قصه ای پر غصه که فصل مشترک مسیری است که بسیاری از دلسوزان خودکفایی فناوری در کشور پیموده اند. مویدی معتقد است بسیاری از مدیران دولتی هیچگاه باور نداشتند که یک شرکت ایرانی بتواند با رقبای آمریکایی و اروپایی خود که سالها در این حوزه بازار تجهیزات دنیا را در دست گرفته اند، رقابت کند. اما شرایط تحریم لاجرم آنها را به مسیر متفاوتی کشاند. البته برخی تعارضات منافع در واردات تکنولوژی نیز بی تاثیر نیست.
حوالی سال 1390 که کشور با تحریمهای سختی مواجه شد، برخی مدیران دولتی مانند مدیرعامل وقت شرکت ملی گاز، ناچار دست یاری به سوی کسانی دراز می کند که به هر طریق می توانند نیازهای حیاتی کشور را تامین کنند. اما مدیران میانی و افرادی که منافع خود را در واردات می بینند و یا مدیرانی که به این مسیر اعتقاد قلبی نداشتند، همچنان با هربههایی سعی در ناامید کردن متخصصین بومی سازی دارند. یکی از این هربه ها این بود که در ابتدای کار سختترین و پیچیده ترین تجهیزات را برای محک توان فنی شرکت های ایرانی به عنوان نیاز صنعت به آنها اعلام می کردند. چرا که هدف اصلی آنها در حقیقت این بود که بتوانند به سایر مدیران تصمیمگیر ثابت کنند که توان فنی ایرانی پاسخگوی نیازهای داخلی نیست و لاجرم مجبور به مذاکره با کشورهای صاحب تکنولوژی هستیم. اگرچه به لطف خدا این مسیر موفق نبوده و موفقیت شرکتهای ایرانی از جمله امواج آبی توانست نه تنها تهدیدات خارجی را خنثی کند، بلکه الگویی برای سایر شرکتهای ایرانی شود که بتوانند کارهای سخت را با انگیزه بالاتری پیش ببرند.
آقای مویدی در پایان خاطره ای از یک تجهیز صنعتی آمریکایی نقل می کنند که پس از سالها تلاش توسط این شرکت بومی سازی شد. این تجهیز که در یکی از پالایشگاههای کشور نصب و مورد استفاده قرار می گرفت، برای پایش دوره ای نیازمند حضور نمایندهی سازنده یعنی کارشناس روس برای بررسی وضعیت داشت. از آنجا که این تجهیز جزو تجهیزات حیاتی کار پالایشگاه به شمار می رفت، کارشناسان روسی برای حضور در ایران و انجام این امر جدا از درخواستهای مالی هنگفت، درخواستهای اضافهتری نیز داشتند. نظیر آنکه بتوانند با لبتاب شخصی به داخل پالایشگاه رفته و پایش خود را انجام دهند. این موضوع در شرایطی بود که این موضوع می توانست تهدیدی برای فعالیت کل پالایشگاه به شمار رفته و امکان نصب بدافزارهای رایانهای و حتی سیستمهای پنهان مدیریت از راه دور پالایشگاه را به آنها می داد. اما از آنجا که چاره ای جز اعتماد به آنها برای تضمین فعالیت پالایشگاه وجود نداشت، این امر اتفاق می افتاد. پس از بومی سازی این تجهیز، این تهدیدات از پالایشگاهها که نقش حیاتی در تامین سوخت و انرژی کشور ایفا می کنند، برداشته شد.
نکتهی جالبتر آنکه پس از شروع جنگ اوکراین و تحریم روسیه توسط کشورهای غربی و آمریکا، خود روسها نیز نیازمند دریافت این تجهیزات و خدمات شدند. در یک نمایشگاه بین المللی که در روسیه برگزار شد، وقتی مدیران صنعتی روسیه متوجه توان شرکت امواج آبی در ساخت این تجهیز آمریکایی شدند، خواستار همکاری مشترک شده و در حال حاضر این تجهیز دانشبنیان به کشور روسیه صادر شده و از آنجا که اینبار آنها نیازمند توان فنی و دانش ایرانی هستند، این شرکت ایرانی است که دست بالاتر در مذاکرات را داشته و شرایط معامله را تعیین می کند.
به عنوان جمع بندی در این نشست نمونه ای از توان اراده ی ایرانی در انجام یک رسالت سخت نمایش داده شد. در کشور عزیزمان امثال مویدیها، نجاتبخش ها و رستمیهای بسیاری زندگی می کنند که هریک در حیطهی تخصصی خود می توانند الگویی برای نسل جوان انقلابی باشند.
دانشگاه توسعه اجتماعی رسالت با هدف ترویج فرهنگ و گفتمانسازی اقتصاد اجتماعی و بررسی نقش فناوری در تحقق این امر، میزبان برگزاری این نشست بود. پیشنهادات شما پژوهشگران در بهبود این مسیر راهگشا خواهد بود.