کار آفرینی اجتماعی – قسمت چهارم – کار آفرینی

به گزارش «رساگفت»: واژه کارآفرینی، از آن دست واژه‌هایی است که ما امروزه خیلی می‌شنویم. مسابقه کارآفرینی، کارآفرین برتر، خانم کارآفرین و هزاران اصطلاح دیگر. اما واقعا وقتی این کلمه را می‌شنویم، چه چیزی به ذهنمان خطور می‌کند؟ برای خیلی از ماها کارآفرین، کسی است که یک شرکت بزرگ یا یک کارخانه بزرگ را ساخته است.

اما معنی واژه کارآفرینی، خیلی گسترده‌تر است. در واقع کارآفرینی، مجموعه‌ای از فعالیت‌هاست که منجر به تولید یک کسب‌وکار می‌شود. کسب‌وکاری که هدفش تولید یک کالا یا خدمت است. کارآفرین، کسی است که ریسک می‌کند و این کسب‌وکار را ایجاد می‌نماید. فرق نمی‌کند که در این کسب‌وکار، چند نفر مشغول به کار هستند و یا چه مقدار بزرگ است. حتی یک نفر که در خانه خودش یک کسب‌وکار را راه می‌اندازد، یک کارآفرین است. برای مثال، خانمی‌ که در خانه‌اش دارد ترشی درست می‌کند و می‌فروشد و یا روی پشت بام خانه‌اش دارد با استفاده از یک سری روش‌های نوین، گیاهان زینتی پرورش می‌دهد، همه اینها کارآفرین هستند. اما یکی از مسائلی که کارآفرین با آن روبرو است، ریسک است. همانطور هم که اشاره کردیم، در تعریف کارآفرین، ریسک، نهفته است. در دنیا مدل‌ها و الگوهایی وجود دارند که سعی می‌کنند با ابزارها و روش‌های مختلف، ریسک کارآفرین را کاهش دهند و فرایند کارآفرینی را تسهیل کنند. اگر این الگوها نگاه اجتماعی هم داشته باشند، به آنها الگوهای توسعه اجتماعی گفته می‌شود. اما کارآفرینی، چرا این همه مهم است و چه ارتباطی با خانواده من دارد؟ اول از هر چیزی، کارآفرینی خیلی می‌تواند به اقتصاد کشور کمک کند. کارآفرینان، شغل ایجاد می‌کنند، تولید می‌کنند و همه اینها به اقتصاد کشور کمک می‌کند.

اما نکته دوم این است که کارآفرینی می‌تواند به درآمد و معیشت خانواده کمک کند. فرض کنید یک نفر به عنوان شغل دوم یا شغل اول، یک کارآفرینی انجام داده است و یک کسب‌وکار برای خودش ایجاد کرده است. این کسب‌وکار، می‌تواند به درآمد ماهیانه‌اش کمک کند.

اما مساله سوم که خیلی هم مهم است، این است که کارآفرینی می‌تواند منجر به حل خیلی از مسائل اجتماعی شود. اما چطور؟ به وسیله کارآفرینی اجتماعی. کارآفرینی اجتماعی، درست مشابه کارآفرینی، کسب‌وکار را ایجاد می‌کند. اما با یک تفاوت؛ تفاوت هم اینجاست که صرفا به سودآوری نگاه نمی‌کند. بلکه نیم‌نگاهی هم به مسائل اجتماعی دارد.

در واقع، کارآفرین اجتماعی کسی است که به مسائل اجتماعی دقت دارد و سعی می‌کند که وضعیت اجتماع خودش را بهبود دهد. این تفاوتِ نگاه، بین یک کارآفرین سنتی و یک کارآفرین اجتماعی در جنبه‌های مختلف، خودش را نشان می‌دهد. برای مثال، یک کارآفرین اجتماعی، در مورد انتخاب محل کسب‌وکار خودش هم سعی می‌کند یک رویکرد اجتماعی در پیش بگیرد. ممکن است یک نفر، به دلیل اینکه توسعه زادگاهش برایش مهم است، روستایش را انتخاب کند. از آن طرف حتی در انتخاب نفرات، یک کارآفرین اجتماعی سعی می‌کند که این رویکرد اجتماعی خودش را حفظ کند. حالا با همه این توضیحاتی که عرض کردم، به نظر شما کارآفرین برتر کیست؟